Ο Δρόμος Ο Απέριττος

Στο συντριβάνι του κόσμου .. δεν έχω ακόμη φτάσει.
Ανηφορική διαδρομή μοιάζει , με τρομακτικά ελκυστικά φεγγάρια, στ'αριστερά και δεξιά.
Για κάποιες στιγμές,κάνω στάσεις, αγναντεύω , τα αγνά ,απ'τα λιωμένα χιόνια, βουνά.
Πάντα,με τσιγάρα πάνω μου,και υποσχέσεις 
-φούμαρα- 
μέσα μου.
Στο συντριβάνι των ματιών που κοίταζα, είχα κάποτε φτάσει.
Ανηφορική διαδρομή έμοιαζε, με τρομακτικά ελκυστικές βλεφαρίδες , αριστερές και δεξιές.
Για κάποιες στιγμές, έκανα στάσεις, αγνάντευα,το λιωμένο απ'τις βροχές των οφθαλμών, δέρμα.
Πάντα,με τσιγάρα στο τασάκι μου, και όρκους
-στάχτες-
σκορπισμένους απο 'δω κι'απο κει.
Το συντριβάνι του κόσμου, στερεύει και μουχλιάζει.
Για τα μάτια του κόσμου, το στολίζουμε , μήπως και ξαναφανεί.